มารยาทของโหร

๑. โหรทุกคนพึงรักษาความลับของผู้มาดูเสมอด้วยความลับของตน
๒. ไม่ควรใช้คำทำนายแม้จะเป็นเรื่องจริงก็ตามอันเป็นเหตุให้กระทบกระเทือนขวัญของผู้มาดูอย่งร้ายแรง เช่น การมรณะ เป็นต้น แต่จะบอกกล่าวไว้แก่ผู้แทนไว้ก็ได้
๓. อย่าใช้ภาษาคำทำนายเป็นเชิงบริภาษผู้ดู หรือใช้คำหยาบคายไม่น่าฟัง ทำให้ผู้ดูมีความละอายในท่ามกลางชุมนุมชน
๔. เมื่อดูร้ายก็พึงจะชี้ช่องทางที่จะแก้ไว้ด้วยเสมอ และไม่ควรจะรับหน้าที่สะเดาะเคราะห์โดยเห็นแก่ลาภสักการะ เว้นแต่เจ้าตัวขอร้องก็แนะนำให้ไป
๕. อย่างพูดจาข่มขู่หรือข่มขี่ดูถูก สมประมาทโหรที่มีความรู้อ่อนกว่า หรือผู้ที่แก่กว่า หรือไม่ใช่ครูเดียวกับตน (ยกตนข่มท่าน) ๖. การดูหมิ่นเหยียดหยามครูบาอาจารย์ของคนอื่นนั้น เท่ากับตนเองบริภาษอาจารย์ตนเอง
๗. ธรรมดาที่ตนยกตนเองย่อมไม่ขึ้น ต้องอาศัยคนอื่นยกฉันใด ถ้ามีโอกาสควรจะช่วยยกย่องคุณงามความดีของโหรผู้อื่นเสมอ เพื่อแสดงเป็นคนน้ำใจกว้างขวางไว้ ถ้าคนผู้นั้นเป็นโหรจริงๆ
๘. พึงประพฤติตนให้สมเป็นที่เคารพนับถือของประชาชน มีนิสัยสุจริตยุติธรรม มีความประพฤติเรียบร้อยเสมอต้นเสมอปลาย ไม่ฉุนเฉียวตึงตัง
๙. แขกผู้มาดดูนั้นให้ถือว่าเป็นแขกพิเศษ พึงจักต้อนรับด้วยอาการกระปรี้กระเปร่า โอภาปราศรัยด้วยความไมตรีรักเสมอ ไม่ว่าท่านจะอยู่ในอารมณ์ใด
๑๐. พึงรักษาร่างกาย และแต่งการสะอาดเรียบร้อย ไม่เป็นที่รังเกียจแห่งสังคม และระวังกิริยาวาจาให้ดี
๑๑. ไม่พึงแย่งอาชีพซึ่งกันและกัน ข้อนี้ถือว่าเสียมารยาทอย่างแรง
๑๒. ผู้เป็นโหรอาชีพไม่ควรไปดูในสถานที่ต่ำช้า อันเป็นทางให้ผู้อื่นเหยีดหยามเกียรติของหมู่
๑๓. พึงรักษาความเที่ยงธรรมในการดู จงกวดขันปราศจากอคติลำเอียงใดๆ อย่างเชื่อข่าว อย่ามีอุปาทาน อย่างเป็นหมอแล
๑๔. ในการพยากรณ์ดวงชะตา พึงใช้ความพิจารณาให้ละเอียดถี่ถ้วน ไม่หยาบสะเพร่า
๑๕. ต้องใช้เสรีภาพในการทำนายเต็มที่ ดีก็บอกว่าดี ร้ายก็บอกว่าร้าย ไม่ยกย่อง ทั้งนี้โดยใช้คำพูดให้เหมาะสม อย่าให้บาดหู กระทบกระเทือนใจ พึงทำนายโดยสุภาพเสมอ
๑๖. ถ้าเห็นตนว่า ตนยังไม่พร้อมที่จะทำนาย เพราะอารมณ์ยังไม่ดี หรือยังไม่มีความรู้พอ หรือวิจารณ์ยังไม่ละเอียด ก็อย่าไปทำนายเลย
๑๗. อย่าแสดงตนเป็นคนเห็นแก่ลาภสักการะเกินไป คนที่มาขอให้ดูแม้จะไม่มีค่าคำนับครู ก็พึงทำนายโดยเต็มใจ
๑๘. ไม่ควรจะไปทำนายการบ้านการเมือง ให้เป็นการยุ่งยาก เพราะถูกผิดก็ไม่สูจะได้ผลอะไรแก่ตน
๑๙. ไม่ควรสนับสนุนผู้ที่มาดูให้กระทำการที่ผิดกฎหมาย ศีลธรรม เช่น หนุนให้ฉ้อราษฎร์บังหลวง ลักขโมย ปล้นสดมภ์ ค้าของเถื่อน เป็นต้น อย่าไปให้ฤกษ์ผานาทีแก่ผู้ดูนั้นๆ เว้นแต่ไม่ทราบจริงๆ
๒๐. ในเวลาผู้มาดูที่ทุกข์ร้อนสาหัส คำทำนายใดที่จะเป็นเครื่องช่วยปลอบโยนให้คลายทุกข์ หรือปลอบใจให้มีกำลังใจ อาจหาญรื่นเริง ก็ควรใช้คำทำนายนั้นๆ แม้จะเพี้ยนจากคำตรงไปบ้างนิดหน่อยก็ควรยอมให้
๒๑. ผู้ที่มีเคราะห์ดี กลับทายเป็นร้ายโดยจงใจ หรือเคราะห์น้อยก็บอกเป็นมาก เพื่อหวังสินจ้างรางวัลอย่างอื่นใด ไม่ควรประพฤติเป็นอันขาด
๒๒. พึงถ่อมตนว่าเป็นผู้รู้น้อยเสมอ ขุนแผนไม่มีลูกศิษย์มีแต่อาจารย์ฉันใด ท่านก็ควรถ่อมตัวของท่าน ภายหลังท่านจะได้อาจารย์ชั้นวิเศษมาสอนท่านด้วยความเต็มใจ ผู้ที่อวดรู้ใคร่เล่าจะสอน
๒๓. โหรทุกท่านพึงถือว่า มีความรู้แจ้งเห็นจริงเฉพาะอย่าง ไม่ใช่ตรัสรู้ทุกอย่าง ฉะนั้นสิ่งใดตนรู้ก็บอกว่ารู้ ที่ไม่รู้ก็บอกว่าไม่รู้ตรงๆ แนะนำให้ผู้ที่รู้ยิ่งกว่าตน
๒๔. โหรไม่ควรดึงดันทิฐิมานะ เอาแต่ความเห็นของตนเป็นใหญ่ ควรสดับตรับฟังความเห็นของผู้อื่นบ้าง ถ้ามีเหตุผลดีก็ควรรับฟัง และรับปฏิบัติด้วยสุจริตใจ
๒๕. ควรรักหมู่รักคณะ ไม่รุกรานกันเอง ควรมีสามัคคีธรรมต่อกัน ให้สม่ำเสมอ ช่วยเหลือกันในสิ่งที่ควร